Wat Nu?(7) VLAAMSE VERENIGING VAN OUDERS VAN BODEMLOZE, HECHTINGSGESTOORDE KINDEREN.Kenmerken

DEZE PAGINA'S MOGEN ALLEEN VOOR PERSOONLIJK GEBRUIK UITGEPRINT WORDEN.
STUDENTEN DIENEN AAN WAT NU? TOELATING TE VRAGEN OM DEZE TE VERWERKEN.


                  MOGELIJKE OORZAKEN

            Uit de anamnese blijkt dat er in het verleden van deze kinderen vrijwel altijd een (tijdelijke) onderbreking of een 
(definitieve) breuk was in de continuïteit van de verzorging en/of in de band tussen moeder en kind, voornamelijk gedurende 
de 18 eerste levensmaanden, soms een ontbreken hiervan of een onthouden van aandacht.

      bij adoptie zal niemand die breuk betwisten. Evenmin bij overlijden van (één der) ouders. bij pleegkinderen ligt vaak 
pedagogisch onvermogen van de eerste ouders in het dossier opgeslagen. Door plaatsing in een pleeggezin wordt de band 
met de biologische ouders (al dan niet tijdelijk) onderbroken. 
      bij biologisch eigen kinderen kan een problematische zwangerschap, couveusetijd, langdurige hospitalisatie en/of 
pijnlijke medische behandelingen op jonge leeftijd aan de basis liggen. 
      Recent onderzoek heeft aan het licht gebracht dat een verblijf in een crèche, vóór het kind de leeftijd van 2 jaar heeft 
bereikt, soms ongunstige gevolgen kan hebben. Hoe meer uren de baby's in de crèche doorbrachten, hoe sterker het 
negatieve effect  Alsook "tijdelijke" onbeschikbaarheid van een ouder (bijvoorbeeld wegens ziekte, post-natale depressie ...) 
in de beginfase van het kinderleven.
            Het hoeft geen betoog dat een baby of peuter dergelijke omstandigheden als een afwijzing kan ervaren, zelfs als er 
geen kwaad opzet mee gemoeid is. Uiteraard lijden hier niet alle kinderen in gelijke mate onder. Gelukkig maar!
            Helaas is er een groep kinderen die het vertrouwen in volwassenen verliezen tengevolge van één of andere vorm 
van afgewezen zijn of (tijdelijk) verstoken worden van ouderlijke liefde. Eén van de gevolgen hiervan op lange termijn is dat 
ze ernstige ontwikkelings- en gedragsproblemen vertonen, nauw verwant aan wat bij hulpverleners bekend staat als het 
verwaarlozingssyndroom.
      Hun ouders zijn unaniem over hun ervaringen: ondanks opleiding, goede wil en overvloed aan liefde, staan ze machteloos 
tegenover een kind dat hen niet kan of durft vertrouwen.

© Hans Vereycken