Nog weinig is bekend over kinderen, die veel last ondervinden van het zogeheten geen-bodem-syndroom. Vereniging" De Cirkel" is Nederlands eerste zelfhulpgroep voor ouders/verzorgers van dergelijke probleemkinderen. Gedragskenmerken die ouders/verzorgers opmerken in het samenleven met een bodemloos kind. 1. Er is geen echte bodem in het bestaan. Er is geen fundamenteel vertrouwen. (basic trust) Het kind heeft voortdurend het gevoel afgewezen, niet gewenst te zijn. Er is nooit èchte bevrediging. Het kind voelt zich steeds tekort gedaan en niet begrepen. Het doet het "toch nooit goed". Meestal wijst het kind de moeder het sterkst af. 2. Door hun intense "pijn" of "niet gewenst zijn"-ervaring, stellen ze zich vernietigend/agressief op t.o.v. zichzelf en hun omgeving. Ze blijven hun ouders voortdurend uitdagen. Vaak zijn het huilbaby's (geweest). 3. Er is weinig of geen 'Ik'. Het kind vertrouwt volwassenen niet, met als gevolg diepgewortelde angst om (h)echte relaties aan te gaan.

4. Het kind legt, oppervlakkig gezien, makkelijk contact en houdt dit contact in stand zolang hij er "baat" bij heeft. Buitenstaanders, familie, buren maar ook hulpverleners, 'zien' niets of weinig aan het kind. 5. Intieme emotionele banden ervaren ze als bedreigend. Er is een permanente machtstrijd gaande die niet waarneembaar is door derden (over eten, slapen, school etc.). Emoties kunnen direct aan-en uitgeschakeld worden. De knop gaat om! 6. Sommige kinderen echter isoleren zich van de buitenwereld. Ze hebben geen echte vrienden bij leeftijdsgenoten. Sommigen zijn verbaal zéér sterk. Afspraken komen ze niet na. "Dubbele" boodschappen begrijpen ze niet. Ze nemen alles letterlijk, of ze luisteren helemaal niet naar wat gezegd wordt. 7. Het kind vertoont overlevingsgedrag. Het is geniaal in het observeren, taxeren en manipuleren van zijn omgeving. Het kind vertoont in talloze situaties gedrag dat er op gericht is: zèlf ongeschonden uit de strijd te komen en de andere verantwoordelijk te stellen. Er is geen ècht oogcontact. Het geweten is niet ontwikkeld. Het kind leert niet van fouten, ze hebben nauwelijks remmen of drempels. Er is sprake van een kwalitatieve stoornis van de sociale interacties.

8. Meestal een normaal tot hoog IQ, maar dit blijkt niet uit de schoolresultaten. Relatief weinig gevoel voor tijd en ruimte. 9. Agressie kan zich uiten in bedreiging en mishandeling van ouders/verzorgers, dieren; vernielen of in brand steken van huisraad, diefstal, liegen, provocerend seksueel gedrag. Ook slapeloosheid en weglopen komt voor. Kortom, het kind eist voortdurend (negatieve) aandacht op. 10. Het kind heeft geen schuld, net zo min als de ouders, maar het kan leren zijn eigen keuzes te maken en de verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen gedrag. Bovenstaande opsomming van kenmerken is ontstaan vanuit de gespreksbroepen van ouders van 'De Cirkel' en de oudervereniging 'Wat Nu' uit België. Elk kind is anders, elke gezinssituatie verschillend, maar telkens betreft het een ernstig te nemen sociall emotionele handicap.